آدمی ،حقیقت و سکوت!

دلتنگي هاي آدمي را
باد ترانه يي مي خواند،
روياهايش را
آسمان پرستاره ناديده مي گيرد، و هر دانه برفي
به اشكي نريخته مي ماند.

سكوت
سرشار از سخنان ناگفته است
از حركات ناكرده
اعتراف به عشقهاي نهان
و شگفتي هاي بر زبان نيامده.

در اين سكوت
حقيقت ما نهفته است
حقيقت تو
و من.

مارگوت بیگل/شاملو