بازگشت!

بیمار، در سفری.

رویاهای من سرگردان است

بر خلنگزارانِ پژمرده.

"باشوْ"

______________________________________

+ انسان امروز، انسان انتظارهای بی پایان است؛ گویی زندگی خود را هر روز صبح به روزی دیگر به تعویق می اندازد. آرزوهای او زنجیره ی پوچی است که تا بی پایان جهان ادامه می یابد و این است که به زندگی او "معنا" می دهد. "بکت"

++مثل آن ربکای محنت زده مارکز که هر از چند گاهی به سراغ عادت های قدیمی خود مکیدن انگشت و خاک خوری باز می گشت...

به مامن دیرین خود بازگشتیم