اکنون
تنها با خویش
دوگانه در دانش خویش
میان صدها آبگینه
ناراست!
رو در روی خویش
میان صدها خاطره
دلنگران
خسته از هر زخم
یخزده از هر برودت
کشتهی ریسمانِ خویش
شناسای خویش!
دژخیم خویش!
از چه رو، خود را
به دام فرزانگی خود افکندی؟
...
"نیچه "
+گمان نکنم دیگر هرگز به این صفحه باز گردم،بدرود همه.
نورسبز...برچسب : نویسنده : agreenlightd بازدید : 164