بیمار، در سفری.
رویاهای من سرگردان است
بر خلنگزارانِ پژمرده.
"باشوْ"
______________________________________
+ انسان امروز، انسان انتظارهای بی پایان است؛ گویی زندگی خود را هر روز صبح به روزی دیگر به تعویق می اندازد. آرزوهای او زنجیره ی پوچی است که تا بی پایان جهان ادامه می یابد و این است که به زندگی او "معنا" می دهد. "بکت"
++مثل آن ربکای محنت زده مارکز که هر از چند گاهی به سراغ عادت های قدیمی خود مکیدن انگشت و خاک خوری باز می گشت...
به مامن دیرین خود بازگشتیم
نورسبز...برچسب : نویسنده : agreenlightd بازدید : 4